Als je een kijkje in de boeken van een stichting als 'Hulp aan Zlotoryja' neemt, valt op dat het verlenen van hulp tegenwoordig hoge kosten met zich meebrengt. Natuurlijk, zo'n stichting krijgt of haalt -niet meer door u gebruikte- spullen gratis op. Kijken ze gratis na, sorteren ze gratis uit; vervoeren ze gratis en leveren ze gratis -vaak persoonlijk- op de plaats van bestemming bij de ontvanger af.

Graag gedaan...

Onze vrijwilligers verrichten deze werkzaamheden van harte, Vooral omdat ze al zo lang zien dat ze vele kinderen en anderen, die het minder 'breed' hebben, nog erg blij met deze 'voor ons overbodige' spullen kunnen maken.

In het begin waren er vele stichtingen en particuliere initiatieven, die deze hulp verleenden. De overheden dachten vaak mee en faciliteerden lange tijd d.m.v. het beschikbaar stellen van bijvoorbeeld opslagruimtes; subsidies; hand- en spandiensten enz...

Kentering

De tijden veranderden en de ruimtes werden verkocht; de subsidies afgeschaft en dit gold ook voor de overige faciliteiten. De stichtingen en andere particuliere initiatieven moesten zelf maar zien 'hoe ze hun broek konden ophouden!' Opslagruimtes moesten tegen marktconforme prijzen worden gehuurd. Vervoer moest zelf worden bekostigd en ieder moest zelf maar op zoek naar gulle gevers, die het geld dat de overheden hierin stopten zouden gaan doneren.

Koude sanering

Deze -nu al jarenlange- veranderingen hebben geleid tot een ijskoude sanering in de hulpverlening. Vele stichtingen stopten noodgedwongen hun activiteiten en de vrijwilligers, die vaak jarenlang -met hart en ziel met hun hulp bezig waren, stopten abrupt met hun activiteiten.

Is hun hulp dan niet meer nodig?

Was dat maar zo! Veel instanties en hulpbehoevenden in de landen, waar de stichtingen bezig waren waren van de ene op de andere dag verstoken van hun extraatjes. Heel vaak kwam er niets voor in de plaats.

Hulp als bedrijfstak

Het hulpverlenen werd gezien als een 'business'. De 'overheadkosten' -die de vrijwilligers juist 'tot op de cent' wilden gebruiken voor hun hulp!- gingen steeds meer geld opeisen, Opslag liep in de papieren, transport werd onbetaalbaar en gulle gevers, die dit wilden gaan bekostigen waren nauwelijks te vinden.

Grote multinationals

De stichtingen (non-profits) kunnen momenteel echter nog wel gebruik maken van een nieuwe soort sponsoring van de rijkste multinationals ter wereld: Software zoals het Microsoft Office 365- en G-suite-pakket van Google wordt gratis! "aan 'non profits' geleverd opdat zij hun ingezamelde gelden niet aan administratieve werktuigen hoeven besteden, maar voor de volle 100% aan het verlenen van hun hulp."

Overheden

Zouden er ook schatrijke 'multinationals' te vinden zijn, die de opslag; het transport en de overige 'overheadkosten' van de hulpverleningsstichtingen gratis kunnen leveren? Opdat de hulpverleners weer -zoals vroeger- elke binnengekomen (euro)cent aan hun hulpverlening kunnen besteden!

Voorbeelden:

• Opslagkosten zijn er meestal niet, want de spullen liggen -bij de hulpverleners die er nog over zijn- thuis, in schuurtjes, gangen en logeerkamers!

• Transportkosten belopen veelal meer dan 50% van de stichtingsuitgaven!

• Administratie- Bankkosten; verzekeringen en bijkomende kosten komen jaarlijks regelmatig ver boven de honderden euro's uit!

Maar gelukkig kunnen de vrijwilligers dit allemaal nauwkeurig administreren met de gratis verstrekte software van onze softwarereuzen! Absoluut noodzakelijk, want anders kom je niet in aanmerking voor de 'non-profit' status van deze bedrijven!

Gerard van Broekhuijsen